مقاومت چوب ترمو در برابر هوازدگی
تا کنون آزمون های صحرایی متعددی برای مطالعه عملکرد مقاومت چوب ترمو در برابر هوازدگی طبیعی انجام شده است.
رطوبت چوب هایی که در دمای ۲۲۵ درجه سانتی گراد و به مدت ۶ ساعت تیمار شده بودند، تقریبا نصف میزان رطوبت چوب های تیمار نشده بود.
این تفاوت حتی پس از ۵ سال قرار گرفتن چوب در شرایط محیط نیز وجود داشت.
افزایش درصد رطوبت را در شرایط هوازدگی طبیعی برای چوب های تیمار نشده، ترمووود و تیمار شده با CCA نشان می دهد.
مقاومت چوب ترمو در برابر نور خورشید
آزمون های صحرایی متعددی برای بررسی مقاومت ترمووود در برابر نور خورشید(پرتوهای فرا بنفش) انجام شده است.
ترموود هم مانند اغلب مواد طبیعی نمی تواند در مقابل پرتو های UV مقاومت نماید.
در نتیجه تغییر رنگ آن در طول زمان رخ داده و رنگ اصلی چوب ترمو (قهوه ای) در اثر تابش مستقیم نور خورشید به رنگ خاکستری هوازده تبدیل خواهد شد.
با استفاده از مواد حفاظتی حاوی پیگمنت ها (مواد رنگ دانه ای) یا مصنون در برابر UV می توان رنگ اصلی ترمووود را حفظ کرد.
اگر چه میزان رطوبت و هم کشیدگی و واکشیدگی در چوب ترمو به مقدار زیادی کاهش می یابد اما در پانل های فاقد پوشش که در معرض پرتوهای فرابنفش قرار می گیرند ترک های سطحی ریز رخ می دهد.
میزان ترک های سطحی در ترمووود ی که برای تولید آن از دماهای بالاتری استفاده شده باشد در مقایسه با نمونه کنترل تیمار نشده از وضعیت مطلوب تری برخوردار است.
با توجه با تاثیر نور خورشید(پرتوهای فرابنفش) به راحتی می توان دریافت که در صورت اعمال تیمارهای سطحی حاوی رنگدانه(پیگمنت) چوب ترمووود از نظر وقوع ترک سطحی عملکرد خوبی خواهد داشت.
بنابراین تیمار سطحی ترموود بسیار توصیه می شود.
مقاومت به هوازدگی ترمووود پوشش خورده
برای بررسی عملکرد پوشش سطحی بر روی ترموود و مقایسه آن با چوب تیمار نشده آزمون صحرایی با مدت زمان ۵ سال قرار گرفتن در شرایط محیط توسط VTT انجام شد.
در طول فرایند هوازدگی پانل ها به صورت بصری و مطابق با استاندارد ISO 4682 طبقه بندی می شوند.
نتایج مطالعات نشان داد که میزان رطوبت ترموود تقریبا نصف میزان رطوبت چوب تیمار نشده بود.
رنگ ها و روغن های بدونه رنگدانه و رنگ هایی که سریع خشک می شوند نتوانستند نه از ترمو وود نه از چوب معمولی محافظت کنند.
در اثر هوازدگی پوشش ها دچار فرسایش شده و حلقه های رویش سالانه جدا می شوند دقیقا مانند پانل هایی که پوشش دهی نشده اند.
پانل هایی که با رنگ های مغز خشک پوشش دهی شده بودند به شدت مستعد ترک خوردن بودند.
تاثیر ترمووود بر عملکرد رنگ های رایج نجاری پس از پنج سال قرار گرفتن در معرض محیط بررسی شد.
در مقایسه با با پانل های تیمار نشده رنگ های اکریلیکی بر پایه آب و قابل انعقاد به وسیله اسید بر روی پانل های چوب ترمووود عملکرد بهتری داشتند.
سطوح پانل های ترموودی که با این رنگ ها پوشش دهی شده بودند پوسته پوسته نشد.
رنگ های دیواری بیرونی بر روی ترمووود و چوب معمولی هر دو به خوبی اعمال شدند و از این حیث تفاوت چشمگیری حاصل نشد.
نتایج نشان داد که بهترین روش پوشش دهی چوب ترمو استفاده از زیر پوشه روغنی بر پایه حلال های الکیدی و استفاده از پوشش نهایی اکلریکی بر پایه حلال آبی است.